Samen naar de top van de berg

Ondernemerslessen van een retaildier

Bevlogen verbinder Remco Heeren is oud-supermarktondernemer en inmiddels aan de slag als accountmanager voor De Nieuwe Winkelstraat. Een man voor wie samenwerking de basis van succes is. “Je kunt de top van iedere berg bereiken, maar alleen als je het samen doet” is niet voor niets zijn credo. Lees het verhaal, ondernemers- én levenslessen van een retaildier in hart en nieren, met een passie voor centrumgebieden.

De eerste jaren

“Voor mij begon het allemaal in Rotterdam, in de Alexanderpolder. Als jong ventje zette ik daar, als hulpje van de melkboer, mijn eerste stappen in wat we nu de foodbranche noemen. Het waren andere tijden, maar enorm leerzaam en ik leerde echt wat het is om klantgericht te zijn. Dienstverlenend zijn en mensen helpen vond ik leuk om te doen en ik bleek er ook goed in. Mijn broer had toen een rijdende winkel en ik ben letterlijk en figuurlijk bij hem aan boord gekomen als zijn rechterhand. Dat ik de detailhandelsschool ging volgen was natuurlijk een abc’tje. Zo vulde ik de eerste jaren van mijn werkzame leven. Ik was nauwelijks afgezwaaid uit militaire dienst toen een collega SRV-man een zwaar ongeluk kreeg. Om hem uit de brand te helpen ben ik toen op de wagen gesprongen. Die verantwoordelijkheid smaakte naar meer en samen met mijn broer kocht ik toen een tweede wagen.

De overstap naar de supermarktwereld heb ik ook aan mijn broer te danken. Hij begon een supermarkt onder de toen nog bestaande ‘Super’-vlag en ik ben bij hem in dienst gegaan. Ook weer een leerzame tijd, maar ik voelde dat het tijd werd om meer op eigen benen te staan. Daarom verliet ik de supermarkt van mijn broer en werd ik filiaalhouder van een kaasspeciaalzaak, omdat de foodsector mij bleef trekken. Nadat ik dat zo’n zeven jaar deed, kreeg ik een baan in de buitendienst bij een bedrijf dat veel bij supermarkten over de vloer kwam. Hartstikke interessant natuurlijk. Één van mijn klanten destijds had een winkel in Leimuiden en ik dacht meteen ‘dat is een mooie winkel voor mijn broer’. Mijn broer wilde het avontuur in Leimuiden niet alleen aangaan en na even wikken en wegen besloten we om het samen te gaan doen. Mooi plan, maar het pakte in de praktijk toch iets anders uit; het samen ondernemen liep minder soepel dan we hadden gedacht en gehoopt. De beslissing om mijn broer uit te kopen en samen met mijn vrouw door te gaan was snel gemaakt en voor we het wisten waren mijn vrouw en ik de trotse eigenaar van een ‘Super’-winkel in Leimuiden.

De jaren regen zich aaneen, de winkel draaide lekker en het ondernemerschap beviel ons hartstikke goed. We hadden niks te klagen. Toch begon het te kriebelen, want ik ben niet iemand die op de winkel moet passen. Ik krijg energie als ik kan bouwen, met nieuwe dingen bezig kan zijn. Er waren in Leimuiden weinig groeimogelijkheden en toen er een nieuw centrumplan kwam en de winkel moest reloceren, stelden mijn vrouw en ik onszelf de vraag: willen we deze relocatie, met forse investering, nog wel doen, of gaan we voor een nieuw avontuur? Het werd het laatste; we verkochten de winkel. Na enkele omzwervingen en uitstapjes ging ik aan de slag als interim-manager bij C1000. Hier mocht ik een rol spelen in de transitie van Super de Boer naar C1000. Het ondernemersbloed begon hier ook weer te kriebelen toen ik in ‘mijn portefeuille’ een mooie winkel tegenkwam, maar zover kwam het (nog) niet; de onderhandelingen liepen spaak. Nadat ik was overgestapt naar de Sligro Food Group en ik me bezig mocht houden met de ombouw van Sanders naar Emté, diende zich een volgende mogelijkheid aan.

De lekkerste supermarkt van Ridderkerk

Een vriend van me had een C1000 in Ridderkerk, maar kampte met gezondheidsklachten en stierf. Om zijn vrouw te helpen de boel op de rit te krijgen en houden sprong ik bij. Samen hebben we de winkel, die kampte met veel derving en personeelsproblemen, op de rit gekregen, hebben we een gezonde exploitatie neergezet en de winkel verkoopklaar gemaakt. In de tussentijd gebeurde er in supermarktland ongelooflijk veel; Jumbo nam C1000 over en 80 C1000-supermarkten werden in deze deal doorverkocht aan Albert Heijn. De winkel in Ridderkerk was er één van. Wat een mooie kans, dacht ik bij mezelf, die moet ik pakken. En zo geschiedde: ik stapte in 2012 in en het jaar erop bouwden we de winkel om naar de Albert Heijn-formule. De vrouw van mijn vriend bleef nog een aantal jaar aan boord als stille vennoot.

De overname van deze winkel betekende ook een nieuw hoofdstuk in mijn werkzame leven. Mijn ondernemersleven. Het mooie aan ondernemer zijn, en zeker als supermarkteigenaar, is de grote maatschappelijke impact die je kunt maken. Middenin de maatschappij staan, betrokken zijn, mensen helpen, je omgeving helpen; dat geeft mij voldoening en vind ik belangrijk. Dat uit zich in vele vormen. Een gesprekje met vaste, of juist eenmalige, klanten. Een trouwe supermarktbezoeker die kampt met een lekkage uit de brand helpen. Maar ook je rol pakken in de ondernemersvereniging, de BIZ of bij de lokale sportverenigingen. En, misschien wel het allerbelangrijkste: je mensen, je medewerkers, centraal stellen. Daar kun je de meerwaarde van zelfstandig ondernemerschap echt laten zien! Het Super Supermarkt Keurmerk van brancheorganisatie het Vakcentrum hebben we dan ook glansrijk behaald. Ons doel met de winkel was ‘de lekkerste supermarkt van Ridderkerk’ worden en om dat te bereiken wilde ik goede mensen aan boord hebben en houden. Wendbare medewerkers, met eigen initiatief en werkplezier, daar wilden we naar toe. Daarom gebruikten we vaak de metafoor van de bergwandeling: als we samen de weg naar boven inslaan en elkaar onderweg helpen, dán bereiken we samen de top. Hoe lastig die laatste paar meters vlak onder de top soms ook kunnen zijn.

Samen naar de top

Als je merkt dat deze menselijke aanpak aanslaat, dat het werkt, ja, dat is echt gaaf. Alle medewerkers praatten over de ‘reis’ naar de top. Je ziet dat samen plezier hebben in je werk en samen resultaat halen hand in hand gaan, zowel aan de verkoopkant (hogere omzet) als aan de kostenkant (minder verzuim). Klanttevredenheid gaat niet zonder medewerkertevredenheid. Omdat ik ervan overtuigd ben dat als jouw medewerkers betrokken en tevreden zijn, jouw klanten dat vanzelf ook worden.

Zoals ik eerder al aangaf, ben ik vooral een bouwer. Iemand die het leuk vindt om dingen op te pakken en te verbeteren. Het is dan ook niet voor niets dat ik op een gegeven moment ook verder ben gaan kijken dan mijn eigen winkel. Een jaar of zes geleden heb ik daarom, samen met een paar anderen en de gemeente, een BIZ opgericht. We vonden namelijk dat ons winkelgebied niet de volle potentie benutte en wilden een gezamenlijke visie op het winkelcentrum neerleggen. Voor mij ook weer een manier om te bouwen, te verbeteren én om maatschappelijk betrokken te zijn. Het is in deze periode dat ik voor het eerst in aanraking kwam met DNWS. Met David Lansen startten we een ‘DNWS Kom-In-Actie-Traject’ en later haakte ook Jorge van Vliet aan. Wat ons in Ridderkerk erg hielp in dit traject was om een stip aan de horizon te zetten en beleid en plannen maken om die ambities te realiseren. We maakten realistische stappen om te komen tot een ambitieus doel en kwamen echt doelgericht in beweging; daar schortte het daarvoor nog wel eens aan.

In de tussentijd had ik ook als ondernemer mijn ambities en plannen. Ik had graag het vastgoed rondom mijn winkel aangekocht, zodat ik dat heel mooi kon inpassen in de bredere ontwikkelingsplannen die er lagen; investeren in het winkelgebied en het vastgoed, een waardestijging realiseren en een betere winkelexploitatie en tegelijkertijd ook een mooier en beter functionerend winkelcentrum voor bewoners en ondernemers. Dat leek lange tijd allemaal rond te komen, maar na een niet zo prettig gespeeld spel, in een schimmige constructie, bleken de kaarten toch wat anders te liggen. Dat was voor mij een enorme tegenvaller en daarom trok ik me terug uit de deal.

Nieuwe paden

Dat was niet de enige domper die we te verwerken kregen. In dezelfde periode hadden we privé ook een pittige tijd; een aantal personen dat dichtbij ons stond, stierf, en mijn vrouw werd ziek. De stress die de onzekerheid rondom de winkel met zich meebracht hielp ons daarbij niet. Vorig jaar zomer hebben we daarom samen het besluit genomen dat het tijd werd voor iets anders, naast de winkel. We hadden een goed managementteam op de winkelvloer, dus daar hadden we alle vertrouwen in. Al snel liep ik tegen de vacature aan van accountmanager van DNWS. Dat klonk goed! Samen met gemeenten, ondernemers, centrummanagers en andere belanghebbenden bouwen aan toekomstbestendige winkelgebieden, ja, dat paste wel bij me. En gelukkig zag DNWS dat ook zo. Al snel was ik voor 10 tot 15 uur per week aan de slag in mijn nieuwe rol. Echter, ons plan om de winkel op iets meer afstand te zetten, bleek in de praktijk wat anders uit te pakken. Je winkel runnen op parttime basis, nee, dat ging niet echt. Althans, niet op de manier waarop wij het wilden. Als je er niet je volledige ziel en zaligheid in kunt gooien, val je terug naar een ‘gemiddelde’ supermarkt, en dat wilde ik niet. Daarom hebben mijn vrouw en ik afgelopen najaar besloten om de winkel definitief van de hand te doen, nog eens in ons idee gesterkt doordat de winkel op de vooravond stond van een flinke investeringsronde. Nu verkopen en meer van onze tijd en van elkaar gaan genieten, dat was het idee. En tegelijkertijd lekker aan de slag voor DNWS.

En zo geschiedde. De winkel is, na een intensief traject, verkocht en na een mooi afscheidsfeestje, waarin me pas echt duidelijk werd wat voor rol je als supermarktondernemer speelt in jouw dorp of wijk, kan ik mijn ervaring en mijn energie inmiddels heel goed binnen DNWS kwijt. Ik vind het heel gaaf om mijn kennis en ervaringen uit mijn ondernemersbestaan én uit mijn tijd als bestuurslid en voorzitter van de BIZ in te zetten in andere winkelgebieden. Ik merk ook dat mensen anders naar je luisteren als ze zien en merken dat je deze bagage hebt. Het mooie en grappige is dat, net als in mijn tijd als supermarktondernemer, het ook in winkelgebieden altijd weer neerkomt op samenwerken met de menselijke maat. Aan de ene kant is het belangrijk om je winkelgebied aan te sturen als een bedrijf: missie, visie en strategie, dat is de basis. Maar pas als mensen goed met elkaar samenwerken kun je de top bereiken. Mensen helpen blijft toch het mooiste dat er is.”

Neem voor meer informatie contact op met Remco Heeren via  r.heeren@dnws.nl of 06 22 24 33 13.

Delen:

Bekijk ook

Verslag voorlichtingsbijeenkomst statiegeld

Woensdag 4 december jl. vond een online voorlichtingsbijeenkomst plaats voor centrummanagers over de inzameling van statiegeldhoudend glas, plastic en blik.

Culemborgse succesformule: vrijwilligers als hart en ziel van de binnenstad

Culemborg is een kleine stad met 30.000 inwoners, maar groots in ideeën en ambities. Wij spraken met Manoli Martín-Camuñas Romero (regisseur binnenstad Culemborg) over hoe de vrijwilligers zo'n succes maken van de binnenstad.

Hoe aantrekkelijk zijn de pleinen in jouw centrumgebied?

Pleinen functioneren in veel gevallen als de ‘kloppende harten’ van onze samenleving. Maar hoe zorg je ervoor dat pleinen voldoende aantrekkelijk zijn? Daar is onderzoek naar gedaan!